Toen ik rondreed in de buurt van de Kaapse bossen tijdens mijn vakantie kwam ik overal borden tegen: Vermijd de Utrechtse Heuvelrug/wolf! En dat je dan meer informatie kon krijgen op de website van de provincie Utrecht. Die informatie vertelt vooral over wat de Provincie ‘afraadt’, en over het’vermijden’ van het bos en de wolf. Ook online interviews en kranten roepen vooral veel angst op. Tegelijkertijd is er ook in het nieuws dat de wolf in Nederland is gekomen en zal blijven. Dus het lijkt er ook op dat we dat beest niet alleen maar moeten vermijden maar dat we ook op de een of andere manier zullen moeten leren hoe ons met de wolf te verhouden.
“In het bos zijn de wilde dieren, in het bos, in het bos”, zong ik vroeger op school. Toen, in die tijd, was de wolf voor mij vooral een dier uit sprookjes. In die sprookjes was de wolf vooral boos, gemeen, eng en onbetrouwbaar. En dat is ook eigenlijk nu het verhaal wat geschetst wordt.
Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik inderdaad maar niet gewandeld, maar wel gefietst heb in de Kaapse bossen, en toch wel meer om me heen gekeken heb dan ik normaal zou doen. Flarden van een gesprek van tegenliggers: “Ja die hekken hebben ze niet op tijd geplaatst, dus dan kun je er donder op zeggen… schapen…dood!”
Maar wat spiegelt de komst van de wolf ons, als je er meer naar kijkt vanuit het sjamanisme?
Een wolf is een pionier, de voorbode van nieuwe ideëen. Hij is een leraar, die naar de clan terugkeert om kracht te onderwijzen en met anderen te delen. De wolf heeft slechts één partner naar wie hij trouw is als een hond. En hij heeft veel saamhorigheidsgevoel naar zijn roedel, terwijl hij ook een sterke drang heeft naar individualiteit.
De maan is zijn bondgenoot en staat voor het onderbewuste of het psychische waarmee de wolf verbinding wil leggen als hij naar haar huilt. Via verbinding met de maan (het onderbewuste) wil de wolf meer nieuwe ideëen en wijsheid naar boven halen. De kracht van wolf stelt ons in staat om de leraar in ons naar voren te laten komen en anderen te helpen bij het begrijpen van het leven.
Omgekeerd wordt jou gevraagd om beperkende ideëen los te laten om ruimte te maken voor nieuwe. En dat vereist moed en het onder ogen komen van angsten. Je kunt pas wijsheid ontvangen als je zoveel paden hebt gelopen en ontdekt dat je aan de ene kant het bos op je duimpje kent maar tegelijkertijd erkent dat dat niets ooit hetzelfde blijft.
Leven is verandering en die stroom kan stagneren als je niet opkomt voor wat je werkelijk vindt en denkt. Laat je door leraren of pioniers de weg wijzen naar nieuwe levenservaring. En dat kan ook een wolk, een blad, een stemmetje van binnen zijn of de stem van de Grote Geest.
Leven is groeien en groeien doe je wanneer je alle levensvormen als je leraar aanvaardt. En wie weet kun je, als je op avontuur gaat, uiteindelijk zo groot groeien dat je de maan kunt worden.
