Een cliënt wilde graag regressietherapie doen voor rugppijn. De dokter en de fysiotherapeut hadden geen lichamelijke oorzaak kunnen vinden. Door haar op haar buik te laten liggen en de plek aan te raken, voelde ze haar rugpijn heel duidelijk. Ik liet haar helemaal omschrijven wat ze voelde. Door er zo op te focussen en behalve lichamelijke pijn ook emoties en gedachten erover los te krijgen ging de cliënt heel makkelijk in regressie. Er kwam shock, verbazing en daarna boosheid en frustratie los naast de lichamelijke pijn die ze voelde. Ook kwamen er onverklaarbare tranen op. Op een gegeven moment voelde ze heel duidelijk dat iets in haar rug werd gestoken. Een mes.
Ze kwam in een vorig leven terecht waarbij ze een man was die verliefd was op de vrouw van zijn beste vriend. Ze hadden in het geheim een affaire. Maar de beste vriend kwam erachter en werd zo boos, dat hij de verrader in de rug stak terwijl die niet keek. De man had niet echt beseft waaraan hij was gestorven. Het was plotseling en hij stierf zonder echt besef.
Door het verhaal en het sterven van de man (in dat leven) door te werken met alle emoties en lichaamsgevoelens kwam er veel boosheid en frustratie los bij de cliënt over “zich overvallen voelen”. Verder heeft ze zich niet kunnen verdedigen maar ook niet de kans gehad om iets goed te maken (schuldgevoel). Ook bleken er ook veel linken te zijn met haar leven nu. Ze voelde zich in werksituaties vaak boos en “van achteren aangevallen” en meteen daarna onverklaarbaar schuldig, terwijl dat lang niet altijd zo was. Deze sessie hielp haar bij het oplossen van de pijn in haar rug maar ook bij het anders kunnen omgaan met collega’s en beter het gesprek te kunnen opzoeken om spanningen op te lossen.